دندانهای فاصله دار ممکن است در کودکان دوست داشتنی باشد، اما در مورد بزرگسالان نه چندان. فاصله دندانی که به طور رسمی به عنوان دیاستما شناخته می شود، فراتر از نگرانی های زیبایی است و اگر درمان نشود، می تواند منجر به مشکلات جدی دندانی شود. بنابراین در این مطلب به درمان فاصله دندانی با ارتودنسی پرداخته ایم.
آنچه میخوانیم
Toggleفاصله دندانی می تواند نتیجه رشد طبیعی اسکلتی، ژنتیک یا عوامل خارجی باشد، مانند عاداتی مثل مکیدن انگشت یا فشار دادن زبان، که می تواند به مرور زمان دندان ها را از نظم خود خارج کند. از دست دادن دندان همچنین می تواند باعث ایجاد فاصله شود، زیرا دندان ها به طور طبیعی حرکت می کنند تا فضای خالی را پر کنند و خود این حرکت باعث فاصله دندانی میشود.
در بیشتر موارد، بله. نظم و مرتب بودن دندان ها کلید حفظ سلامت دهان و دندان است، بنابراین این سوال مطرح می شود که چه زمانی باید شکاف دندان را برطرف کرد. وقتی کودکان هنوز ترکیبی از دندانهای شیری و بزرگسال دارند، شکافها طبیعی است زیرا دندانهایشان میریزد و با سرعتهای متفاوتی رشد میکند. با این حال، اگر هنگام رویش کامل دندانهای دائمی، فاصله دندانی اصلاح نشود، میتواند پیامدهای منفی زیادی داشته باشد، از جمله:
اگرچه بیشتر مردم بر زیبایی فاصله دندانی تمرکز میکنند، مهمترین دلیل برای بسته شدن فاصله، محافظت از سلامت لثهها است. شکافهای دندانی، موجب آسیب به لثه از طریق غذاهای سفت مانند چیپس و چوب شور میشود.. علاوه بر این، با گذشت زمان، غذایی که در فاصله دندانی گیر میکند میتواند دندانها را بیشتر از هم دور کند و همچنین باعث پوسیدگی دندانها شود.
براکت ها یک گزینه درمانی عالی برای بستن فاصله بین دندانها هستند، زیرا عملکرد اساسی آنها کشیدن دندانها با استفاده از کشش است. درمان های ارتودنسی مختلفی برای بستن فاصله ها وجود دارد، از جمله براکت های سنتی و لینگوال (پشت دندانی) و همچنین اینویزیلاین (ارتودنسی نامرئی )
متخصص ارتودنسی براکتهایی را به دندانهای شما متصل میکند و یک سیم انعطافپذیر روی آنها قرار میدهد. الاستیک های کوچک روی براکت ها قرار می گیرند که به صورت زنجیره ای به هم متصل می شوند تا نیرویی ایجاد کنند که دندان ها را به آرامی در موقعیت های مناسب خود حرکت می دهد و شکاف ها را می بندد. زنجیرهای الاستیک می توانند فاصله دندانی را در کمتر از شش هفته تا شش ماه ببندند. زمان مورد نیاز بیماران بر اساس عوامل مختلفی از جمله اندازه و تعداد فاصله ها، وضعیت لثه ها و سن بیمار متفاوت است.
براکت های لینگوال که در پشت دندان های شما قرار می گیرند، جایگزینی برای بیمارانی است که نگران ظاهر براکت های فلزی سنتی هستند. با این حال، قبل از انتخاب این درمان، باید برخی از معایب را در نظر گرفت. براکت های لینگوال باید متناسب با دندان باشد و این باعث میشود آنها گزینه گرانتری باشند. همچنین ممکن است لازم باشد از براکت های لینگوال کمی طولانیتر از بریسهای سنتی استفاده کنید، زیرا آنها قدرت یکسانی برای کشیدن دندانها در جای خود ندارند.
برای برخی از بیماران با فاصله دندانی، ارتودنسی اینویزیلاین ممکن است یک گزینه باشد. بیشتر آن به اندازه شکاف بستگی دارد. شکاف های کوچک را می توان با الاینرهای شفاف ارتودنسی درمان کرد، اما اگر فاصله دندانی بزرگ باشد، الاینرها ممکن است نیروی کافی برای جمع کردن دندان ها به اندازه لازم را نداشته باشند. برخی از افراد ترکیبی از الاینرهای اینویزیلاین و باندینگ یا روکش ها را برای بستن فاصله دندانی بزرگ انتخاب می کنند.
در حالی که هر بیمار متفاوت است، درمان فاصله دندانی یکی از درمانهای ساده ارتودنسی در مقایسه با سایر مال اکلوژن ها است. اگر یک یا چند فاصله در دندان های خود دارید که باعث مشکلات دندانی یا ناراحتی شما می شود، دکتر فتانه علوی طباطبایی متخصص ارتودنسی درتهران یا بیش از سی سال تجربه در زمینه درمان انواع ناهنجاریها از قبیل درمان عقب بودن فک بالا بدون جراحی، جراحی فک بدون ارتودنسی، جلو کشیدن فک پایین بدون جراحی میتواند به شما کمک کند. برای دیدن نمونه ارتودنسی این متخصص ارتودنسی و ناهنجاریهای فک و صورت به گالری وب سایت مراجعه کنید. همچنین برای اطلاع از هزینه ارتودنسی با شماره های مطب دکتر علوی طباطبایی تماس بگیرید.